Den Haag voor Vietnam

Midden jaren zestig horen we steeds over de oorlog in Vietnam. Aanvankelijk geloof ik nog in het Amerikaanse gelijk, maar door gesprekken op mijn school het Haags Montessori Lyceum (HML) en andere informatie begint mijn opinie te veranderen.

Een keer haal ik bij de Amerikaanse ambassade informatie over hun Vietnam-standpunt ter voorbereiding van een voor-en-tegen-discussie in de klas. In die tijd houdt de Socialistische Jeugd in Den Haag een straatdemonstratie, gericht tegen het Amerikaanse optreden in Vietnam. Sommigen roepen de naam van de Noord-Vietnamese leider: “Ho-ho-ho Tsji Minh!” Dat gaat mij te ver. 

Een paar jaar later, op 4 mei 1971, vindt in Den Haag een grote Vietnamdemonstratie plaats. Mijn leraar Nederlands van het HML Loe van Oyen is medeorganisator van deze betoging. Cora en Maarten van der Wee nemen eind 1972 het initiatief om partijen en anderen te verenigen onder de noemer ’Den Haag voor Vietnam’. We komen bijeen in de wereldwinkel. Voor het eerst in jaren mag de CPN in Den Haag ook meedoen met een breed gedragen comité, een emotioneel moment voor de vertegenwoordigers van die partij. We mobiliseren voor de landelijke Vietnamdemonstratie op 6 januari 1973 in Utrecht. Er is veel verontwaardiging over de zware Amerikaanse bombardementen op Noord-Vietnam tijdens de Kerstdagen. Het aantal demonstranten schat men op zo’n 80.000. 

Twee weken later wordt Nixon beëdigd voor zijn tweede termijn als president. Het comité ‘Den Haag voor Vietnam’ organiseert dan een picketline bij de Amerikaanse ambassade en op de Plaats. Harry Mulisch, Bram Stemerdink en Jan Schaefer behoren tot de deelnemers. Voor twee gulden is het affiche ‘Nixon teken de vrede nu!’ te koop, onder meer in de wereldwinkel. De opbrengst is voor het Medisch Comité Nederland Vietnam. 

Verder is er vanaf het Malieveld een demonstratie. Het dagblad Trouw zegt hierover: “Terwijl een groot deel van de demonstranten, bij de Amerikaanse ambassade aangekomen, rustig verder liep, bleven enkele honderden jongeren voor de zwaarbewaakte ambassade staan. Het gebouw werd bekogeld met zakjes kalk, bloed en stenen.” De politie arresteert vier van hen. Dagblad De Tijd meldt dat zo’n honderd mensen vervolgens zijn doorgelopen naar het Binnenhof om daar een stille wacht te houden. Het comité biedt aan de Tweede Kamer een petitie aan ter ondersteuning van de acties, met een 8.000-tal ondertekenaars uit Den Haag en omstreken. 

Kort daarop bereiken Vietnamese en Amerikaanse onderhandelaars in Parijs een akkoord waardoor de bombardementen stoppen. De oorlog gaat helaas nog ruim twee jaar door.