Restaurant Garoeda

Rijsttafel kip voor één gulden en vijftig cent

We gaan voor de lunch naar restaurant Garoeda, voor zover wij weten het oudste Indonesisch restaurant van Den Haag. Garoeda is in 1907 (!) begonnen als Indisch Restaurant Boeatan in de Heulstraat op nummer 17, u weet wel, in het pand waar De Graaff jarenlang sigaren verkocht. We hebben nog een oude menukaart uit die jaren met prijzen om van te smullen; een loempia voor 25 cent, een rijsttafel kip voor 1,50 of gado gado voor 35 cent... In 1949 werd Garoeda gestart door de heer Lensvelt in het statige en prachtige Jugendstilpand op de hoek van de Kneuterdijk en de Heulstraat.

De tijd heeft even stilgestaan

Bij binnenkomst door de klap- deuren met een koperen garoeda als handvat, lijkt het alsof de tijd even heeft stilgestaan, we lopen zo de jaren vijftig en zestig binnen. Geen strak design, geen geinige neons, geen verantwoorde abstracte kunst, geen opengewerkte bakstenen muren en ook geen playlist met harde boem boem muziek. Alles ademt Nederlands-Indië!

Het vier verdiepingen tellende restaurant is tot de nok toe vol gezet en gehangen met Indische beeldjes, maskers, schilderijen, lampen en kleden. Op de achtergrond zachte oosterse muziek uit de jaren vijftig; ge-wel-dig!

Rijsttafel

We worden vriendelijk en in stijl ontvangen door de ober met zijn “toppie” en witte jasje en beginnen - omdat we wat vroeg zijn - met een potje Chinese thee. Rond half één zet de ober een rechaud op tafel en wordt er een klassieke kleine Indonesische rijsttafel geserveerd. We tellen alsnog dertien gerechtjes; sathe babi, nassi putih, bami, rendang, tempeh, kroepoek, seroendeng, atjar ketimoen, rendang, kip, tahoe, sambal goreng telor, sambal goreng boontjes en sajoer lodeh. Het is even wennen zo’n Indische lunch maar naarmate we vorderen wordt het steeds lekkerder en eten we praktisch alles op! Als toetje spekkoek (wat anders?!) met een bolletje roomijs met chocoladesaus en tot slot koffie met een Tia Maria’tje. Vol en voldaan praten we nog even na met de eigenaar.

Meneer ‘t Mannetje: “Plan plan ;-)”

Eigenaar meneer ‘t Mannetje, inmiddels dik in de zeventig, vertelt met smaak over de historie van Garoeda en tovert allerlei oude documenten te voorschijn. Een oude menukaart van Restaurant Boeatan, de uitnodiging voor de opening in 1949 in chique Frans zoals het ‘heurde’. En diverse artikelen in het Engels en het Nederlands.

Als we afscheid nemen en haastig op willen staan zegt hij met een knipoog “Plan plan”. Ik kijk Els vragend aan en zij zegt “Rustig aan...”. Als je echt Indisch wilt eten in een echte Indische sfeer en met een waanzinnig uitzicht, dan kan je alleen maar naar Garoeda toe.