Group/Groep 1850

Group 1850 was een Haagse psychedelische/ progressieve rockband en wellicht ook de meest avontuurlijke band uit de sixties. Hagenaar Peter Sjardin richtte midden jaren zestig The Klits op, vrij vernoemd naar de clitoris. Op z’n zachtst gezegd, nogal gedurfd in die tijd.

De band bestond uit Peter (zang/ fluitketeldop/ zingende zaag), Trevor Dirksen (gitaar), Jacques de Jong (gitaar), Casper Kiewit (drums), Chris Ziech (bas), en Jack (zang). Het was een roemrucht gezelschap; de optredens waren een soort totaaltheater, in een sfeer van chaos en anarchie. Begin 1966 transformeert The Klits naar Group 1850 (ook wel Groep genoemd) met naast Peter, Daniël van Bergen (gitaar), Rob de Rijke (bas/ fluit), Casper Kiewit (zang) en Beer Klaasse (drums). Manager van de band is Hugo Gordijn. Bij het allereerste optreden in het Casino in Den Haag slaat Peter zijn traporgel aan gruzelementen, waarna de reputatie van de band in één klap is gevestigd. In het begin speelden ze voornamelijk covers van The Beatles en The Zombies. Na in het voorprogramma bij Pink Floyd in Paradiso te hebben gestaan, koos de band een andere muzikale richting. Ook speelden ze in de voorprogramma’s van The Stones, Kinks, Mothers of Invention en Troggs. De band trad op in de beroemde Speak-easy Club van het Apple concern in Engeland. In 1968 deden ze mee in de maffiafilm Amore Matlo Amore. De eerste twee singles Look Around en I Know waren geen succes. De derde single Mother No-Head werd een onverwachte hit. Met hulp van het Urker Mannenkoor werd het een creatieve uitvoering van het kinderliedje Vader Jacob. Producer Hans van Hemert wilde in tegenstelling tot Peter het koor niet de hoofdrol geven, en toen de band even weg was schreef Hans de tekst en zong hem ook in, tot grote woede van Peter. Wel werd het de enige hit. Peter nam in 1968 wraak met het eerste conceptalbum van Hollandse herkomst, Agemo’s Trip To Mother Earth. Een verbijsterende combinatie van pop, rock, psychedelica en kinderliedjes in een revolutionaire hoes met driedimensionale foto, die bekeken kon worden met bijgeleverd brilletje. In 1967 en 1968 trad de band veel op in binnen- en buitenland. Sjardin verhuisde eind 1968 naar Amsterdam waarna de Haagse 1850 uiteenviel. Een Amsterdamse variant ontstond met Peter, Dolf Geldof (bas), Martin v. Duynhoven (drums) en Dave Buba (gitaar). Het werd de huisband van de Amsterdamse hippieclub Fantasio. In de jaren zeventig volgde een kwijnend bestaan. In 1975 verscheen nog een album met gastrollen voor Barry Hay en Hans Dulver en er werden opnames gemaakt in de studio van Johnny Hoes. Het was een laatste opleving. Het laatste optreden was op een festival in Purmerend. Rond 1981 komt Sjardin terug met de band Sjadin’s Terrible Surprise, met een live lp Live 1, in een oplage van duizend stuks, maar dit wordt geen succes.