Andy Star and the Stripes

In 1963 werd de band Andy Star and the Stripes opgericht door ‘Andy Star’ Jan Kettenis (zang), Karel Laboo (bas), Rob de Vries (gitaar), Harry Warnas (gitaar), Guus van Weenen (zang) en Guus van Zweth (drum). Het was een allround band, die vele genres beheerste. 

Gedurende de twaalf jaar dat de band actief was (tot en met 1975) waren er geregeld personele mutaties; bandleden kwamen en gingen ook weer. De volgende hits mochten Andy Star and the Stripes op hun conto schrijven: Het is nooit te laat (1967, tip), Marian (1968, tip), Hare Krishna (1969, tip) en Fiësta (1973, nr. 24). Deze hits zijn allemaal gescoord in een andere bezetting dan eerdergenoemde. In 1967 had de band de eer om de Franse zanger Philippe Falema te begeleiden. Optredens vonden veelal plaats in Zwitserland en het toenmalige West-Duitsland. Bij een optreden in Zwitserland voor de Sjah van Perzië en zijn gevolg liep bassist Fokke Openty de toenmalige keizerin Farah Dibah van Perzië tegen de vlakte. Met dank aan ellenlange gesprekken ging hij nog net niet de beruchte kerkers van de Sjah in.

Amicitia

Uitgaansgelegenheid Amicitia was gelegen in het Westeinde. 

In het begin van de vijftiende eeuw werd het gebouwd als een Agnietenconvent (klooster). In 1928 veranderde het in een zalencentrum met diverse grote en kleine zalen. Na een eerste verbouwing in 1952 bleven drie zalen overeind. De kleinste zaal werd vervolgens gebruikt als bioscoop; het door studenten gerunde Kriterion. De andere twee zalen werden bestemd voor vergaderingen, modeshows, cabaret, bokswedstrijden, toneelvoorstellingen en dansfeesten. Vele Haagse rock- en beat bandjes, te veel om op te noemen, traden er op. Het gebouw beschikte over een aanzienlijk aantal brandslangen en de aanwezige dansjeugd is er dan ook meerdere keren in geslaagd om het gebouw onder water te zetten. Op 1 mei 1984 vond in Amicitia de allereerste reünie plaats van de Haagse Wildhoef Kikkers. Het gebouw was in 1992 zodanig verwaarloosd dat het op de nominatie voor sloop stond, maar na restauratie werd er nieuw leven in het pand geblazen. Dat heeft helaas niet veel succes gehad en in 1996 werden alle zalen uiteindelijk gesloopt, op de voorgevel na. Op de plek van het voormalige zalencentrum zijn thans appartementen te vinden.