Van Piet Heinplein naar Piet Heinplomp

Het duurt even, maar dan heb je ook wat: dat geldt zeker voor de herinrichting van het Piet Heinplein. Op 22 februari 2022 werd het winderige plein een bouwput. Op 22 maart 2024 ging het weer open voor alle verkeer. Maar waar is het plein gebleven? Dat is een plomp geworden!

De openstelling op 22 maart ging geruisloos. Op zondag 14 april zal dat anders zijn: van 11 tot 18 uur is het feest, met muziek, proeverijen, rommelmarkt en een ‘flagship market’ - ik denk dat dat iets met rondvaartboten te maken heeft. En natuurlijk een officiële opening. Tussen 13 en 14 uur houdt wethouder Robert Barker, die de Haagse buitenruimte in portefeuille heeft, ongetwijfeld een toespraak. En misschien doet de Partij voor de Dierenman ook wel iets ludieks. Ik zou zorgen dat hij per schip arriveert. Misschien wel als Piet Hein, de luitenant-admiraal uit Delfshaven die in 1628 de Spaanse zilvervloot veroverde. Met zo’n mooie ‘molensteenkraag’ van geplooid wit linnen om zijn hals. 

Wachten op de zilvervloot

Op de zilvervloot zitten de ondernemers van de Piet Heinstraat en het voormalige plein misschien nog steeds wel te wachten. Het grote enthousiasme waarmee zij in 2016 de plannen omarmden was halverwege de werkzaamheden, in augustus 2023, omgeslagen in cynisme. Het woud aan gele omleidingsbordjes ten spijt, maakten de werkzaamheden het gebied rond het Piet Heinplein onbereikbaar. Voor het omzetverlies dat hiermee gepaard ging had nog maar één middenstander compensatie gekregen. De verantwoordelijke wethouder bood haar excuses aan en beloofde erbovenop te gaan zitten, maar vier maanden later stond de teller op nog maar vijf toezeggingen van vijftig aanvragen.

Tegenover al dat leed staat dat het plein nu is veranderd in een toplocatie. Ik ging al twee weken voordat het gebied was vrijgegeven voor verkeer op verkenning. Het lukte me om mezelf met fiets en al langs de afzettingen te wurmen. Maar er waren nog talloze mannen met helmen op hun hoofd in de weer. Toch had de metamorfose zich al voltrokken. Weg plein! Alleen nog een grote, rechthoekige plomp!

Paardentram

Wel goed om even stil te staan bij de geschiedenis van het plein. Dat ontstond toen in 1901 de singelgracht, die hier een haakse bocht maakt, werd ‘overkluisd’, zoals dat zo mooi heet. Doel was het verkeer - de paardentram - ruimte om te manoeuvreren te geven. Stel je voor, vanaf 1887 reed de paarden-tram door de Piet Heinstraat naar de Prinsestraat. Bij de Anna Paulownastraat moet de rails scherp de hoek om zijn gegaan om de tram over de brug naar de Prinsesse-wal te voeren. Dat zal van de koetsier veel stuurmanskunst gevergd hebben.

Het overkluizen van de hoek in de singelgracht was geloof ik geen langdurig of ingrijpend karwei. Waarom heeft het dan wel ruim twee jaar geduurd om die weer af te breken? Het antwoord vind ik op YouTube. Het is niet bij openbreken van het plein gebleven. Tegelijkertijd zijn de kademuren hersteld. De fundering, die was aangetast door een bacterie, is aangepakt. De Elandbrug en de Anna Paulownabrug zijn vervangen. 

En… er is met behulp van enorme haspels, die opgesteld stonden in de Elandstraat, een 710 meter lange, meer dan armdikke leiding gelegd waardoor hoogspanningskabels zijn getrokken. Om het elektriciteitsnet ‘te verzwaren’, zoals dat wordt genoemd. Overbodige luxe? Nee, verzwaring is het antwoord op de rij van tegen de 10.000 bedrijven en instellingen in het hele land die op de wachtlijst staan voor een aansluiting op het stroomnet. Geen Haagse kwestie? Nou… Op 20 december vorig jaar kopte de Haagsche Courant: Niet iedereen in Den Haag krijgt nog stroom: ‘Maximale capaciteit elektriciteitsnet bereikt’.