Skip to main content

Uniek: finish Tour de France Femmes in La Haai

Een historische gebeurtenis, maandagmiddag 12 augustus. De eerste etappe van de Tour de France Femmes, gestart in Rotterdam, finisht in Den Haag! Dat moest ik natuurlijk zien.

Al weken geleden heeft de gemeente een kaartje in de bus gegooid, met daarop de route die de 154 wielrensters door Den Haag rijden. Voor mij is de Loosduinsekade het dichtstbij. Vanaf kwart voor drie ben ik paraat om naar de route toe te fietsen. Omdat maandag 12 augustus 2024 ook nog de geschiedenis ingaat als de heetste dag van de zomer, is het zaak efficiënt te zijn. 

Op de NOS volg ik het peloton, dat door het Westland rijdt. Regelmatig zijn er beelden vanuit de lucht, zodat ik goed kan zien of de stoet de grenzen van Den Haag al in het vizier heeft.

Leuk om Den Haag zo te zien, met Franse ondertitels van wat in beeld is. ‘Moteur sable’, heet de zandmotor dus. En Den Haag heet La Haye, wat de NOS-verslag-gever uitspreekt als La Haai.

Zodra landgoed Ockenburgh uitgelicht wordt, weet ik dat het tijd is om te gaan. Ik peddel langs De Verademing en het verversingskanaal naar de Loosduinseweg, zet mijn fiets tegen een kluit andere fietsen en loop naar de afrastering. Best veel mensen al, maar er is nog ruimte aan de dranghekken. En nog tijd om over te steken, want het zicht aan de zuidzijde is beter. Ik hoef niet lang te wachten. Om 15.20 uur razen de vrouwen langs met een snelheid van tegen de 50 kilometer per uur, aangemoedigd door de omstanders. Als even later de hele karavaan auto’s met reservefietsen op het dak voorbij is, ga ik weer terug naar huis. Precies op tijd om de finish op Kijkduin te zien, die sprinter Charlotte Kool van de ploeg DSM-Post NL wint.

Cadeau aan de stad

Dat het parkoers in Den Haag door Escamp, Laak, de Schilders-wijk, Transvaal, Leyenburg en Loosduinen loopt, is volgens de Haagse wethouder Sport Hilbert Bredemeijer een bewuste keuze. Dat zijn wijken waar niet voor iedereen alles vanzelf gaat, voor wie vakantie geen gegeven is en sport beoefenen evenmin, lees ik bij Omroep West. En: ‘het cadeau aan de stad’, zoals Bredemeijer de etappe door Den Haag noemt, ‘moet mensen aan het fietsen krijgen’.

Opa op de fiets

In Rotterdam hebben ze de start van de Tour de France Femmes aangegrepen om 154 vrouwen in honderd dagen te leren fietsen. Een goed initiatief, want hoe moeilijk het is om dat onder de knie te krijgen als je het niet van jongs af aan hebt gedaan, weet ik uit overlevering. Mijn opa Koos de Zwart (1878 -1946) kon namelijk niet fietsen. 

Volgens mijn vader liep mijn opa, die huisschilder was, altijd naar zijn werk. En dat waren nogal enden, want rond 1900 woonde hij in de Sirtemastraat en was zijn werk op de bouw, in het Statenkwartier dat rond de eeuwwisseling werd aangelegd. Zes dagen per week liep hij ’s ochtends in alle vroegte heen, met flink wat bagage ook: zijn kwasten, verfemmers, lunch-trommel en koffie moesten mee. Het was vaak al donker als hij weer thuiskwam. 

Ergens in de jaren 10 van de vorige eeuw kwam hij op het idee om te gaan fietsen. Hij zag dat om zich heen iedereen doen. Zijn broers Nelis en Wout hielpen hem. Maar de eerste keer dat hij los was, knalde hij op een muur. De tweede keer fietste hij een diepe greppel in. En toen gaf hij het op. Hij was immers al over de dertig… De rest van zijn leven is hij blijven lopen naar zijn werk.


Details

  • Schrijver

    Milja de Zwart
  • E-mail

    Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
  • Fotobijschrift

  • Editie

    16-2024

Meest gelezen artikelen