Waar is de verkiezingskoorts?

De gemeenteraadsverkiezingen zijn over vijf weken, maar ik mis de ware verkiezingskoorts. De wildplakkers van weleer, die gewapend met emmertjes stijfsel de posters van de tegenpartij beplakten met hun eigen gelijk, kunnen zich nu alleen nog uitleven op hun eigen ruiten.

Raar eigenlijk, die rust aan het verkiezingsfront, want er strijden nogal wat partijen om een zetel of meer in de Haagse raad. Op voorwaarde dat het centraal stembureau alle ingediende kieslijsten geldig verklaart, kunnen we straks een keus maken uit 23 partijen. Naast 11 zittende partijen meldden zich 12 nieuwe partijen. En 3 partijen beëindigen hun aanwezigheid in de politieke arena van Den Haag.

Dat zijn opvallend genoeg drie islamitische partijen – het schijnt dat de kiezer de onderlinge concurrentie beu was. Ten eerste de Partij van de Eenheid van Arnoud van Doorn, die zijn vertrek naar Marokko al bij de Tweede Kamerverkiezingen van vorig jaar had aangekondigd – maar of hij daar al is? Een paar weken geleden twitterde hij nog een foto van de zonsopgang in Den Haag. Ook NIDA en de Islam Democraten haken af. De eerste wordt een actiegroep, de laatste gaat op in DENK, als 1 van de 12 nieuwe partijen wel op de lijst.

Geruisloos komen en gaan

De opkomst van de 12 nieuwe partijen is echter bijna net zo geruisloos als het vertrek van de 3 islamitische partijen uit de Haagse gemeentepolitiek. Neem de Nationale Bond tegen Overheidszaken, ondanks zijn standpunten (anti-belastingen, anti-coronamaatregelen, anti-5 G) toch geen prikkelende tegenpartij als die van Koot en Bie. En dan zijn er nog 3 lijsten, partijen die de deadline van 22 december misten en daardoor geen naam meer kunnen registreren. Een daarvan is de lijst van Janice Roopram, die een doorstart hoopt te maken vanuit de fractie van Hart voor Den Haag van Richard de Mos.

In de partij van De Mos is aan de vooravond van de verkiezingen al wél een hoop reuring ontstaan. Oud-PVV’er De Mos haalde het landelijke nieuws omdat hij oud-VVD’er Rita Verdonk aantrok als ‘running mate’. En het Haagse nieuws omdat hij oud-PvdA-prominent Constant Martini op nummer 6 van de kandidatenlijst zette. Het had wel een prijs. Twee boze raadsleden, onder wie Roopram, splitsten zich af. Zo verloor Hart voor Den Haag twee zetels én haar koppositie in de raad. Maar dat zal De Mos zo kort voor de laatste gemeenteraadsvergadering, op donderdag 10 februari, waarschijnlijk worst wezen. 

Want ook met zijn campagne-filmpje haalde De Mos half januari de lokale en landelijke media. Misschien was het wel té succesvol, want intussen is de video ‘privé’ en weg van Youtube. Op Twitter is nog wel de eerste halve minuut van het filmpje te vinden – net genoeg om De Mos en Verdonk in actie te zien. Daar staat intussen de teller op “42,4 K”-views. Afijn, dan vertel ik jullie waar het campagnefilmpje over ging.

070 vindt inspiratie bij 007

De tune van James Bond klinkt, het logo 007 is voor de gelegenheid in 070 veranderd en in 4:25 minuut werken 24 kandidaten zich in de kijker à la Bond. Na De Mos, die tijdens de opnamen bijna de slappe lach krijgt, volgen 19 overwegend oudere mannen en 4 vrouwen die misschien opteren voor een rol als M. Of dat met succes zou zijn, valt te betwijfelen. Maar bij een auditie voor een andere film, Monty Python’s Ministry of Silly Walks, zouden alle 24 kandidaten zonder meer zijn aangenomen.

De lengte van het campagnefilmpje verhinderde niet dat het aantal weergaven al na twee dagen naar de 10.000 was gestegen. En dat was dan weer in lijn met de peiling die half januari bekend werd: Hart voor Den Haag zou 20% van de stemmen halen, goed voor zeker 9 raadszetels, en daarmee opnieuw de grootste partij van de stad worden. Nou zou ik daar zelf niet op blindvaren, want Maurice de Hond deed de peiling en daarnaast, N = 411, waarmee het aantal respondenten net iets meer was dan 0,07% van de bevolking. Maar goed, we gaan het zien over vijf weken. En wie weet mogen we dan ook het filmpje weer bekijken.