Een Haags dennenbos

Het kerstfeest is net weer voorbij – tijd om de kerstbomen die we met zorg en best veel geld hebben gekocht en met liefde hebben opgetuigd af te danken. Want dat doen we ermee. Wel, een echte Hagenaar haalt het engelenhaar, de ballen, de piek en de kaarsjes eruit en flikkert hem op de stoep. Liefst voor andermans deur. 

Een kleine rekensom leert dat 3 op de 10 huishoudens het gebruik om een kerstboom in huis te nemen praktiseren. Want: Nederland telt 8,1 miljoen huishoudens en die nemen 2,5 tot 2,7 miljoen kerstbomen af. Iets meer dan 3 op de 10 huishoudens koopt, huurt of adopteert dus een kerstboom. Voor Den Haag, dat een krappe 280.000 huishoudens telt, komt dat neer op 86.000 bomen. Daar kun je een aardig Haags dennenbos van aanleggen! En leg dat eens naast het getal van 121.000 bomen die in Den Haag in straten en op pleinen staan.

Kerstbomenoproer

Geen wonder dat op bijna elke straathoek in Den Haag kerstbomen te koop zijn. En dat al die handelaren van de leg raakten toen het gemeentebestuur besloot om de verkoop pas vanaf 6 december toe te staan. Ongetwijfeld opdat de Kerstman Sinterklaas niet voor de voeten zou lopen. Maar na protesten van de kerstboomhandelaren en raadsvragen van Hart voor Den Haag werd de startdatum schielijk naar 1 december verplaatst, waarmee een kerstbomenoproer in de kiem werd gesmoord.

Nou sla ik trouwens de kunstkerstbomen nog over. Die rukken op; ik las zelfs dat bijna 5 op de 10 Nederlandse huishoudens een kunstkerstboom opzet. Dat maakt overigens het aantal mensen dat geen boom opzet - ik bijvoorbeeld - bekla-genswaardig laag. Maar dit terzijde, ik had het natuurlijk over de kerstbomen die je na gebruik aan de stoeprand zet en als het goed is doe je dat niet met een kunstkerstboom. Of een bioboom of een adoptieboom, want die heb je ook nog.

Legaal kerstbomen rauzen

Oké, waar wij er dus geen been in zien naar een van de circa twintig stalletjes in de stad te lopen om een kerstboom te kopen, vinden we het wel een punt om er weer vanaf te raken. In de vorige eeuw had je nog de kerstbomenjacht die dit probleem tackelde, maar die wildwesttraditie is intussen voer voor Andere Tijden. 

En een jaar of tien geleden had je nog de actie die luisterde naar de naam ‘Vuurwerk en kerstbomen opgeruimd? St(r)aat netjes!’ Jongeren konden daar ‘crownies’ mee verdienen, die ze weer uit konden geven aan mooie hebbedingen. Dat leidde tot een legale variant van het kerstbomen rauzen. Maar blijkbaar is in de loop der tijd ambtelijk uitgerekend dat dit meer kostte dan opleverde, want de actie werd opgeheven.

Vreugdevuren

De fik erin is ook niet meer van deze tijd. Op de vreugdevuren die dit jaar toch weer mogen branden op de stranden van Scheveningen en Duindorp zijn ze niet welkom, daar wordt uitsluitend met pallets gebouwd. Resten drie mogelijkheden. Of er komt een kind langs dat je kerstboom in ruil voor een lootje naar een inleverpunt brengt. Of je legt hem op straat op een van de twee ophaaldagen die de gemeente Den Haag in de eerste twee weken van januari biedt. De derde mogelijkheid is hem zelf wegbrengen, maar ik geloof niet dat dat heel erg populair is. Dus je raadt het al. Ik voorspel dat het aantal straatbomen in Den Haag in januari kortstondig spectaculair zal stijgen.