Triumph 2000

Ik denk dat velen van u bij het noemen van het oer-Britse automerk Triumph denken aan de iconische Herald en de Spitfire en waarschijnlijk helemaal niet aan de 2000. Een forse vijf-zits family car. Ik denk dat ik dit model het meest gezien heb in de showroom van Triumph-dealer AIM in de Scheldestraat, want hij bleek niet zo concurrerend met het Europese aanbod van dit type auto’s in Nederland. Dit in tegenstelling tot de Britse markt, waar dit model gretig werd gekocht door de succesvolle zakelijke rijders, met name in de stationwagon-uitvoering, de Estate zoals Triumph dat zelf noemde.

Ik heb het over 1964, een kleine zestig jaar geleden. En als ik hem in herinnering roep, zie ik een forse Saloon in een grotere uitvoering dan de 1300. Beetje bolle, ronde voorkant. Mooie dubbele koplampen, smalle langwerpige grille met natuurlijk een fraai chromen bumper met rozetten. Die herkenning heb ik ook met de strakke, platte achterkant. Opvallend tussen het voor- en achterportier was een langwerpig knipperlicht geplaatst. De Estate-uitvoering was iets minder karakteristiek, maar niet minder fraai, met achter het achterportier doorlopend een schuin aflopende achterkant met een grote laadklep. In het interieur een rijkglanzende, walnoten afwerking aan de bovenkant van de portieren, wat wel een heel chique uitstraling gaf. Dezelfde walnoten houtafwerking was doorgevoerd in het dashboard, dat zeer ergonomisch was vormgegeven. Mooi stuur met een ronde chromen claxonring, met daarachter twee ingekapselde ronde Smith’s klokken. Links en rechts daarvan twee langwerpige ‘piano-key’ tuimelschakelaars voor de verlichting, ruitenwissers en de ruitensproeiers. Daar-onder symmetrisch twee trekknoppen, rechts en links een knop en het contactslot. Heel fraai en typerend voor die tijd was een heel attent detail voor de vrouwelijke passagiers, een uitklapbare vanity-mirror. Een ijdelheidsspiegel dus, in het afsluitbare handschoenenkastje. En niet te vergeten, het intelligente detail als zijnde de uitklapbare asbak met een omhoogkomend metalen plaatje waar je je sigaret kon uitdrukken of de as kon aftikken. Een sigarenaansteker behoorde standaard als luxe voorziening. Twee bijzonderheden die tegenwoordig niet meer zouden kunnen zonder publieke kritiek. Triumph sprak in haar folder ook met trots over de onafhankelijke vering die voor een relaxt rijcomfort zorgde, waarbij ook de royale zitruimte in het interieur werd benadrukt. Geheel in lijn hiermee de geruisloze 6-cilinder 2000 cc motor die op soepele wijze de snelste acceleratie in zijn klasse mocht noteren. Naast de standaard vier-versnellingsbak had je voor 100 pond extra een automatische transmissie of voor 55 pond extra een overdrive. Prachtig Britse sportieve en luxe klasse-auto!