BMW 700 Coupé

Altijd als ik een afbeelding zie van de toch wat zeldzame BMW 700 Coupé, dan moet ik denken aan een vriendin van mij, eind jaren zestig. Sophie Bij. Ik ontmoette haar op de dansschool van Eddy Kuipers in de Bazarstraat. Ja, die Eddy die ook de prinsessen Beatrix en Margriet in hun jonge jaren dansles heeft gegeven. 

Sophie woonde aan de Van Soutenlandenlaan en daar heb ik heel wat leuke verjaardagsfeestjes meegemaakt. Veel dansen natuurlijk. Een prachtige blondine met wie ik het jaarlijkse kerstbal in het Kurhaus bezocht. En waarom vertel ik u dit? Omdat haar vader een donkerblauwe BMW 700 Coupé reed. Toen was ik al een liefhebber van Coupé-modellen. Een van de nadelen was echter dat als Sophie en ik achterin zaten, we bijna dubbel lagen door die platte achterruit. Dat vonden wij toen overigens geen enkel probleem, maar dat terzijde want het gaat natuurlijk over de BMW 700 Coupé. BMW maakte in die tijd heel kleine maar vooral chique auto’s, naast motoren. Aparte vormgeving met veel beschaafd chroom. Grappig design, ook aan de achterkant, in combinatie met die grote achterruit. BMW had destijds nog niet dat exclusieve karakter zoals nu. De details van deze Coupé vielen mij toen al op. Mooie lijnen, verfijnde afwerking. Neem nou die deurkrukken. Het was een rechthoekige drukknop en als je daarop drukte kwam er een soort lepeltje naar buiten waaraan je het portier opentrok. Jaren later hanteerde de Fiat Barchetta ook dit opmerkelijke systeem. Onder de motorkap lag de twee cilinder boxermotor met 697 cc en 46 pk met een topsnelheid van 135 kilometer. In 1963 stond hij in de showroom voor 6.795 gulden. Het interieur zag er elegant en chic uit. Stoere stoeltjes in een combi van stof met skai leer, net als de plat gevormde achterbank. Eenvoudig tweespaaks stuur dat enigszins platlag. De zit achter het stuur was goed, maar de pedalen zaten wat naar rechts door de forse wielkast, waardoor je scheef ging zitten. Achter het stuur een imitatiehouten dashboard met een snelheidsmeterklok, een analoge tijdklok en een toerenteller. Daarnaast ruimte voor de optionele Blaupunkt radio met daarboven vijf waarschuwingslampjes en aan de onderkant een uitschuifbaar asbakje. Geheel rechts een handschoenenkastje met daarboven een handgreep, wat je in die tijd wel meer zag. En op de middentunnel een lekker in de hand liggend versnellingspookje. Met de beperkte cc-inhoud en de 46 pk was deze Coupé uiteraard geen snelheidsduivel, maar wel een elegant en chic ogend Coupé’tje voor de liefhebber. Trouwens, wie had toen kunnen denken dat het merk BMW zou uitgroeien tot wat het nu geworden is?