Peugeot 504

Peugeot vond ik, met de nadruk op ‘vond’, een automerk met altijd karakteristieke modellen, zoals de 203, 403, 404, 204 en 206 om maar niet te spreken van de prachtige door PininFarina ontworpen 404 Coupé en Cabriolet. De laatste jaren vind ik het helemaal niks meer. Karakterloze auto’s die ik op straat nauwelijks herken. Een fantastisch model was ook de 504. 

De vader van een vriendin van mij, Anne-Marie Starmans uit de Trompstraat, had zo’n 504. Een bruin-metallic met lichtbruine, leren bekleding. Het model kwam in 1968 op de markt en in 1983 verdween hij van het autotoneel. Een model dat je onmiddellijk herkende aan zijn karakteristieke vormgeving. De neus met de trapeziumvormige koplampen, veelal nog met gele Franse verlichting en een enorm Peugeotlogo in de grille. De achterkant was ook erg herkenbaar door die geknikte vormgeving. Prachtig vond ik altijd dat standaard geleverde stalen schuifdak dat je met één handomdraai kon openen. U weet dat ik op zich nooit zo’n liefhebber ben geweest van het Franse product, want alles zag er zo blikkerig uit en dat zag je ook terug bij deze 504 in het interieur. Maar ook als je bijvoorbeeld de bagageklep dicht liet vallen. Zó jammer, maar blijkbaar was dat persoonlijk, want vele miljoenen kopers hebben zich er niet aan gestoord. Het interieur oogde zeer comfortabel. Grote stoelen die volgens Franse stijl niet al te veel support gaven en een strak dashboard met weinig knoppen. Het stuur was redelijk fors en stond een beetje plat. Bij de eerste series nog met een flinke stuurversnelling en irritant eigenwijs aan de rechterkant het hendel voor de richtingaanwijzers en links het hendel voor de verlichting. Daarachter die mooie Jaeger klokken. Hoewel je het niet verwachtte, reed deze 504 verrassend pittig, vooral in de TI-uitvoering en reageerde heel vlot op het gas. Hij veerde zeer comfortabel en je zat vorstelijk achter het stuur en schakelde uitermate soepel met een lichte bediening van het gas- en koppelingspedaal. De 504 stuurde wat zwaar, omdat hij slechts licht bekrachtigd was. Het was trouwens de eerste Peugeot met rondom onafhankelijke wielophanging. Op basis van deze 504 introduceerde Peugeot de door PininFarina ontworpen 504 Coupé en Cabriolet. Een waanzinnig mooi design. Modellen waarin Wim Kan en Paul van Vliet, waarschijnlijk gesponsord, regelmatig in beeld kwamen. Prima PR dus. Het modellen-gamma werd ook uitgebreid met een Stationcar, de Break die als bestelversie en ook als zevenzitter leverbaar kwamen. Nadat de productie van deze modellen in Frankrijk werd stopgezet, liep de productie in Argentinië, China, Kenia en Nigeria door tot zelfs in 2005, waardoor er meer dan vier miljoen exemplaren van deze 504 geproduceerd zijn. Een topper dus!