Lancia Beta Coupé

Oh, wat vond ik hem mooi, die Lancia Beta Coupé eind jaren zeventig. Zelf reed ik een Alfa Sud Ti en ik kan mij nog herinneren dat ik hem heb staan bewonderen in de tijdelijke showroom van Fiat/ Lancia dealer Swart aan de Spaarwaterstraat. Waarschijnlijk was toen net de showroom aan de Parkstraat gesloten. Meen mij nog te herinneren dat hij in prijs was verlaagd, maar dat ik hem om wat voor reden toch niet kocht en koos voor de Alfa Romeo Sud Sprint. Maar als ik hem nu weer in de folder bekijk, herontdek ik ’m. 

Wat een prachtige Coupé. Het idee ‘Granturisimo’ werd geboren in Europa, in het begin van de vijftiger jaren. Dat idee heette Lancia Aurelia. Sindsdien zijn alle Lancia Coupé modellen daarop geïnspireerd en de Beta Coupé heeft die traditie duidelijk voortgezet. Kijk nog even met mij mee naar de foto. Wat een fraaie, strakke lijnen. De hoekigheid van die tijd in autodesign werd al een beetje zichtbaar. Strak breed frontje, dubbele koplampen met in het midden van de grille het karaktervolle Lancia-logo. Vlakke motorkap en een strakke lijn aan de zijkant. Royale chroomlijsten langs de portierramen. Mooie Coupé-lijn en een elegante, scherpe achterkant. Wat mij opviel was dat de uitlaat er wat onelegant bijhing, maar dat terzijde. Het interieur was een genot om naar te kijken. Waarom? Omdat het zo onNederlands was. Geen boterham met kaas en een glas melk als lunch, maar een heerlijk pastagerecht met een glas wijn, als u begrijpt wat ik bedoel. Elegant en functioneel, sportief en toch smaakvol. Anatomisch gevormde stoelen, zowel voor- als achterin met een chic stoffen ruitjesdessin bekleding. Opvallend voor die tijd waren ook de hoofdsteunen achterin. Lekker dikleren, eigenzinnig ontworpen stuur dat in hoogte verstelbaar was. Ook de dikke versnellingspook was mooi om te zien en prettig te bedienen. Het dashboard was eveneens een genot om naar te kijken. Een mooie combinatie van langwerpige lijnen, met rechte hoeken en in dat geheel twee fraaie, ronde klokken als snelheidsmeter en toerenteller met apart gevormde waarschuwings-lampjes en geheel rechts een afsluitbaar handschoenenkastje. Strak midden-console met ventilatieroosters. De Beta Coupé was leverbaar met een aantal motoren, zoals de 1300, 1600 met 122 pk en 2000E met 1995 cc. Rijden met deze Coupé was een feest. Allereerst door zijn chique, stijlvolle onderscheidende uitstraling die een bepaalde, zeg maar wat elitaire rijdersgroep aansprak en daarnaast natuurlijk zijn typisch Italiaanse rijgedrag en daarmee bedoel ik dat deze Beta Coupé uitnodigde tot een sportief op toeren rijden zonder oncomfortabel te worden. Lekkere voorwielaandrijving en een stuurbekrachtiging die niet te licht was en via het stuur goed doorgaf wat er tussen de wielen en de weg gebeurde. Prachtige auto met een eigen stijl en karakter.