Wolseley 16/60

Altijd als ik door de Stevinstraat rijd, moet ik denken aan Marjan Heitman die in de Maastrichtsestraat woonde. Ze was een vriendin van dansschool Van der Meulen en samen met haar en een groepje vrienden en vriendinnen ondernamen we altijd leuke dingen. We spraken dan bij haar af en gingen naar het Scheveningse strand om, zoals het nu heet, te chillen. En waarom vertel ik dit, omdat ik recentelijk door de Stevinstraat reed en daar stond een maroon/ grijze Wolseley 16/60 geparkeerd. 

Ik vind het nog steeds briljant hoe producent British Motor Company, eigenaar van de merken Morris, Austin, Riley, Wolseley, MG en Vanden Plas op basis van één model voor elk merk een afwijkende uitvoering creëerde, zoals de Morris Oxford, Austin Cambridge, Riley 4/68, MG Magnette, Vanden Plas 3Ltr en de Wolseley 16/60. Over de laatste gaan we het hebben. In 1961 stond hij in de showroom van dealer Gruno aan het Huygenspark. Een flinke gezinssedan waarin ik ook de lijnen van de Peugeot 404 en de Fiat 2100 herken. Bij al deze modellen herken je de wat gebogen voor- en achterruit, de platte motorkap en de scherpe vinnen aan de achterkant. Ik denk dat er maar weinig Wolseley’s van dit type de showroom hebben verlaten voor de regio Den Haag, want het was toch wel een wat dure, exclusieve auto en je moest wel een gefortuneerde anglofiel zijn om dat bedrag er voor over te hebben. Nederland koos liever voor een Opel of een Ford. In de UK lag dat natuurlijk anders, waarbij men in principe Britse merken reed. Morris en Austin was voor de gewone man, maar een Wolseley was voor de elite en dat kon je ook zien aan de uitrusting. Belangrijk detail van herkenning was het verlichte Wolseley-logo in de zeer prominente chromen grille, met aan weerszijden een fraai chromen luchtinlaat. Heel mooi vond ik de kleurcombinatiegevoeligheid van exterieurkleuren met de interieurkleuren, zoals maroon met grijze bekleding, grijs met rode, porcelijngroen met groene, ijsblauw met blauw en zwart met rode of groene bekleding. Als optie kon je een tweekleuren exterieur bestellen. Maroon met grijs als middenkleur of duifgrijs met wit bijvoorbeeld. In het interieur kreeg je het echte elitegevoel. Allereerst luxe leer op het meubilair, portierpanelen en de pakjesplank met die heerlijke, bijbehorende leerlucht. Het dashboard was voorzien van glanzend walnotenhout, net als op de bovenrand van de portieren. Het stuur was gelijk aan die van de Austin Cambridge, maar bij Wolseley voorzien van een aparte, bijna halfronde chromen ring voor de claxon. Alle portieren hadden uitklapbare tochtraampjes. De bagageruimte was vrijwel rechthoekig met een vlakke vloer. Het reservewiel was apart opgeborgen onder de kofferruimte, zodat je bij een lekke band verwisselen de bagage niet hoefde uit te pakken. Met de krik draaide je de opbergbak omlaag om de band er onder de achterbumper uit te halen. Een beetje ‘snobby’ merk, maar wel chic!