Simca 1501 Special

Inmiddels weet u dat ik niet zo’n fan ben van Franse auto’s. Nu niet en toen ook niet. Té veel blik, plastic, té zachte stoelen en té comfortabel afgeveerd, maar dat terzijde, want sommige modellen hadden toch wel hun charme, zoals de Simca 1301/1501 serie. Regelmatig zag ik dit model staan in de showroom van Simca dealer Van der Gun als ik met tramlijn 6 over de Bezuidenhoutseweg richting de Economische School reed. Soms was ik in gezelschap van mijn aantrekkelijke tramgenote Hilda Hamers uit de Cornelis van der Lijnstraat en dan vergat ik te kijken. 

Onlangs zag ik weer een foto van dit Simca-model vanaf de achter- en voorkant genomen en toen wist ik waarom ik hem tóch mooi vond. Hij had de slanke en elegante lijnen van de Italiaanse Lancia 2000. Simca had ook wel wat met Italiaanse auto’s, waarvan de naam staat voor Societé Industrielle de Méchanique et Carrosserie Automobile, dat aanvankelijk Fiat-modellen onder eigen naam in licentie produceerde. Pas later ging Simca eigen modellen produceren. De 1301/1501-serie was een gefacelifte versie van de 1300/1500 serie die in 1963 op de markt kwam. Naast het Sedan-model was er ook een Stationwagon variant, de Tourist, die als bijzonderheid een achterklep had waarvan je de achterruit omlaag kon draaien en die eveneens een uitneembare bagagevloer had die je kon uitklappen en als picknicktafel kon gebruiken. In 1969 werd de sportieve versie, de 1501 Special - te herkennen aan de gele verstralers in de grille - geïntroduceerd. Een jaar later kreeg de 1301 ook deze uitvoering en die kostte in 1975 4.428 Euro. Als ik zo weer naar de 1501 Special kijk, vallen mij niet alleen de strakke elegante lijnen op, maar ook de grote raamoppervlakken met dunne raamstijlen en fraai chroom-gebruik. Handig handigheidje was dat het benzinetankklepje achter de kentekenplaat zat. Apart detail vond ik ook de slank gevormde deurhendels. Het interieur was in mijn ogen typisch Frans. Luxe bedoeld, maar naar mijn smaak toch wat armoedig. Wat blikkerige omlijsting van de tuimelschakelaars en een wat plastic-achtige houtinleg op het dashboard. Wel vier mooie klokken met toerenteller, snelheidsmeter en de overige twee met controlemeters en een klokje. Opvallend was de lichte bediening van alles. De stoelen zaten op zich prima, maar gaven weinig zijdelingse steun. Door het grote glasoppervlak had je royaal uitzicht rondom je. Wat ik zelf altijd wel kon waarderen was dat het contactslot links van de stuurkolom zat. De koppeling was ook licht te bedienen en het gaspedaal ook en reageerde direct. Fijn was de levendige, sportieve motor en het rijden was uiterst comfortabel. In 1975 werd de 1301/1501 serie uit productie genomen en opgevolgd door de 1307/1308 versie, wat het begin was van het einde van Simca, dat uiteindelijk werd overgenomen door Chrysler en Talbot ging heten en niet lang daarna ter ziele ging.