Skip to main content

Fiat 128


Wat een ongelofelijke verandering was de opvolger van de Fiat 1100D, de Fiat 128. De 1100 was een periodieke verbetering uit de jaren vijftig en toen kwam ineens de 128
met veel herkenbare vernieuwingen van de eerder geïntroduceerde 124. 

Grootste vernieuwing was de voorwielaandrijving. Maar laten we eerst naar het model kijken. Dat was uiterst charmant van vormgeving. Hij was leverbaar in een twee- en vierdeurs uitvoering, waarbij die laatste het populairst was. Ook deze Fiat werd ‘Auto van het Jaar’ en terecht, want het was een supervernieuwend model in zijn klasse.

Zelf op zoek naar mijn eerste auto kwam ik hem vaak tegen in de showroom van de Fiat dealer Swart in de Parkstraat, waarbij het uiteindelijk een Fiat 850 Sport Coupé is geworden, maar dat terzijde. Toen pas merkte je hoezeer de 1100 uit een ander tijdperk stamde. Ik zei het al, de vormgeving was uiterst charmant. Mooi front met een langwerpige grille waarin de koplampen waren geïntegreerd, met in het midden een bescheiden Fiat logo. Knipperlichten op de hoekranden. Platte motorkap in lijn met het wat hoekige model met net zo’n platte, wat hoekige kont. Ook mooi om te zien waren die fraaie strakke chromen bumpers met eigentijds gevormde stootrubbers. Het interieur was eveneens een wereld van verschil vergeleken met zijn voorganger. Doordat de 128 een voorwielaandrijver was, had je geen middentunnel meer, dus een zee van ruimte. 

Skai beklede stoelen die wat meer support gaven en prima verstelbaar waren. Geheel nieuw ontwikkeld stuur in een halve maanvorm dat prettig in de hand lag, met daaronder uitzicht op een mooi gevormde unit met twee klokken en drie infolampjes. Daarnaast twee tuimelschakelaars, een asbakje en een mooi houtimitatie vlak. Daaronder een royale pakjesplank. Zowel voorin als achterin kon je royaal zitten. Onder de naar voren scharnierende motorkap lag niet alleen het reservewiel, maar ook een vier cilinder benzinemotor met
1108 cc die 54 pk leverde, met voor schijfremmen en achter trommelremmen. 

De topsnelheid was 141 kilometer. Redelijk nieuw voor die tijd was voorwielaandrijving en ik kan mij herinneren dat dit een genot was om mee te rijden. Het onbekrachtigde stuur voelde solide aan en trok je zodoende heerlijk door de bochten. Het schakelen was strak en soepel en zoals ik al vaker heb gezegd, nodigde Fiat modellen je altijd uit tot een sportief rijgedrag. Zo ook deze 128. In een kleine twintig seconden stoof je al naar de honderd kilometer, waarbij hij veel van zijn concurrenten achter zich liet, zoals de VW Kever, Opel Kadett en Simca 1100. 

Het grote voordeel van de Fiat 128 was zijn fraaie uiterlijk, zijn moderne techniek, een ruim interieur en praktische eigenschappen, waardoor er een mooi totaalpakket ontstond. Inclusief rijgenot zou je nu zeggen. Ik vind het echt zo triest dat zo’n mooi automerk met al die heerlijke modellen in de jaren zeventig nu gereduceerd is tot niets, op de 500 na. Zóóóó jammer!

John Vroom 

 


Details

  • Schrijver

    John Vroom
  • E-mail

    Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
  • Fotobijschrift

    Fiat 128
  • Editie

    6-2020

Meest gelezen artikelen