Peugeot 204

Tja, wat wil je worden na je studiejaren? Ik wilde autoverkoper worden en ondanks dat mijn ouders er niet enthousiast over waren, had ik een sollicitatiegesprek met de directeur van Peugeot-dealer HAVA aan de Laan van Meerdervoort. Ja, naast Dansschool Van der Meulen. En ik zou als auto van de zaak een Peugeot 204 krijgen. Uiteindelijk heb ik het advies van mijn ouders gevolgd en ben ik als Marketing Assistant begonnen bij het Districtskantoor van de AMRO Bank aan de Kneuterdijk, maar dat terzijde. 

Ik moet er nog steeds met plezier aan denken als ik een Peugeot 204 zie. In het magische jaar 1965, want toen werden er veel iconische modellen geïntroduceerd, zag ook de 204 het levenslicht. Na zo’n twaalf jaar stopte de productie na 1.387.473 exemplaren. In 1965 stond deze Peugeot in de prijslijst voor 7.980 gulden. In die tijd hoefde een model nog geen familiegezicht te hebben zoals nu, waardoor ze allemaal op elkaar lijken binnen een merk, en daardoor had de 204 een heel eigen karakter. De uitvoering was typisch Frans, dus in mijn beleving allemaal wat blikkerig. Voor die tijd was hij zeker niet conventioneel, want hij had een dwarsgeplaatste aluminium motor en schijfremmen op de voorwielen. Het dashboard zag er zeer opgeruimd uit. Achter een eenvoudig uitgevoerd stuur had je drie ronde klokken met in de middelste onder meer een laadstroommeter, met daarnaast een plank die doorliep in de vorm van een open dashboardkastje. Direct onder het stuur rechts zat het forse versnellingshendel en onlogisch het hendel voor de richtingaanwijzer. Links het hendel voor de verlichting en de claxon. Het contactslot zat ook links onder het stuur. In het midden van het dashboard de schakelaars voor de ruitensproeier en de choke en de schuiven van de verwarming en ventilatie, en daarnaast de aansteker en dat alles vervat in een blikkerige sierlijst. Heerlijk was het eenvoudig te openen stalen schuifdak. De stoelen waren typisch Frans. Korte zittingen, korte leuningen en dat alles superzacht, dus weinig support. Ze waren wel royaal verstelbaar tot zelfs in de slaapstand, waardoor er geheel neergeklapt twee slaapbanken ontstonden. Alle portieren waren voorzien van brede armsteunen en stevige handgrepen om ze te openen en door ze omlaag te drukken waren ze vergrendeld, dus geen zichtbare knopjes op het portier. De achterportieren waren voorzien van kindersloten. De bagageruimte had een redelijke inhoud van 370 liter en door de rechthoekige vorm en platte bodem was hij goed bruikbaar. Ook typisch Frans was het reservewiel dat onder de bodem van de bagageruimte geplaatst was en van binnenuit omlaag gedraaid werd, dus hoefde je niet de hele bagageruimte uit te ruimen in geval van een lekke band. Ook een echt Peugeot-dingetje was de standaard aangebrachte voorbereidingen voor het plaatsen van een dakimperiaal. Naast de vierdeurs Sedan verschenen er ook een Break, Cabrio en Coupé. Rijden met de Peugeot 204 was heel plezierig en relaxed. De voorwielaandrijving gaf een prettige wegligging. De stuurversnelling schakelde soepel en de vering was Frans comfortabel. Een heel leuke auto!