Volkswagen Scirocco

Wat ik altijd een mooie auto heb gevonden en waarvan ik zelfs overwogen heb om hem te kopen, was de Volkswagen Scirocco. Ik heb er een paar maal mee proefgereden bij VW-dealer Wittebrug in de Fahrenheitstraat, maar hij is het toch niet geworden. Hij leek Italiaans, maar het was toch een Volkswagen en daarom koos ik de Alfa Romeo, maar dat terzijde. Eigenlijk zeldzaam voor Volkswagen om zo’n fraai, sportief model te ontwikkelen en leuker nog, het werd een verkoopsucces. En dat hij eruitzag als een Italiaan was niet zo verwonderlijk, want hij was ontworpen door de Italiaan Giugiaro, die tegelijkertijd de Alfa Romeo Sud Sprint had getekend - die ik overigens wel heb gekocht.

Grappig dat beide modellen elkaars concurrent waren, maar wel allebei Schots geruite bekleding hadden. De lijnen van de Scirocco waren redelijk strak en subtiel. Lange,
lage, platte motorkap met een langwerpige horizontale grille met dubbele koplampen met daaronder eveneens een smalle langwerpige bumper. Sportief oplopende zijkant en een korte, schuin aflopende kont met een geïntegreerde spoiler op de rand van de achterklep. Ook de achterkant oogde recht, langwerpig en strak. Het interieur had helaas wel een hoog Volkswagen Golf-gehalte, want dat was integraal overgenomen. Niet dat daar iets mis mee was, maar wat sportieve grapjes waren wel leuk geweest. Toch had ie wel een sportstuur met ronde gaten in de aluminium gaten. En weet u waarom er van die gaten in sportsturen zaten? Om gewicht te besparen en dat was natuurlijk heel belangrijk in de sportieve racerij. Vandaar dus. Lekkere sportieve stoelen en achterin een fraai gevormde achterbank, waarbij de hoofdruimte door het design van deze Scirocco beperkt was. Het rijden was niet al te sportief. Eerder meer het rijgedrag van de Golf met een wat zwaar te bedienen koppeling. Hij schakelde wel vlot en soepel en hij stuurde licht en direct. Groot voordeel was de derde deur en de neerklapbare achterbank die veel ruimte genereerde. Deze Scirocco werd geproduceerd van 1974 tot 1981 en werd net als zijn sportieve voorganger, de Volkswagen Karmann Ghia, gebouwd bij Karmann in Osnabrück. Het koetswerk werd gemonteerd op de bodemplaat van de Golf. Bij de introductie waren een 1.1 en 1.5 liter motor leverbaar, waarbij je kon kiezen uit een N-, L-, S- en TS-uitvoering. Naar mijn idee was dat de echte Scirocco, maar in de loop der jaren was er toch een hoop gemodificeerd. Zo werd in 1976 de 1.5-motor vervangen door een 1.6 en werd ook de 110 pk sterke 1.6 liter-injectiemotor uit de Golf GTI leverbaar en werd de TS-benaming vervangen door GT. Doordat de GTI-motor ook hogere prestaties leverde, werd het koelsysteem en het onderstel aangepast. Het model kreeg in 1978 een facelift en werd voorzien van kunststof bumpers, matzwart gespoten B-stijlen en een zilverkleurige sierlijst rond de grille en ook onderhuids werd de Scirocco aangepakt. In de jaren daarop vonden regelmatig modificaties plaats, maar mooier werd dit model er naar mijn mening niet op. In februari 1981 werd de productie beëindigd, nadat er 504.153 exemplaren van de band waren gerold.