PECO Suikerwerken en de bende van El Negro

In De Haagse Tijden van dinsdag 29 oktober 2019 stond op de voorpagina het artikel ‘Een pand met een heerlijke geur’. Als lezer en oud-bewoner van de betreffende wijk, wil ik hier graag op reageren met een beschrijving van een gebeurtenis uit het verleden.

In de PECO Suikerwerken fabriek aan de Zoutkeetsingel werden de alom bekende gekleurde kralenkettingen en horloges van suiker gemaakt - artikelen die nog steeds te koop zijn bij Jamin. Zelf ben ik in januari 1952 geboren aan de Schapenlaan en wat me altijd is bijgebleven, is het lugubere verhaal van januari 1963. Een verhaal dat ín de fabriek heeft plaatsgevonden. Ik was toen pas elf jaar oud, maar weet het nog als de dag van gisteren.

De bende van El Negro

In januari 1963 werden in Den Haag twee mensen vermoord. Het eerste slachtoffer was een werknemer van Suikerfabriek PECO, de 39-jarige monteur-nachtwaker G.P. van der Lugt uit Delft. Op vrijdagavond 25 januari werd in de fabriek zijn schedel ingeslagen met een ijzeren voorwerp. De volgende ochtend werd hij gevonden door zijn collega’s. Vijf avonden later werd bij een inbraak, waarbij de buit ongeveer 4500 gulden bedroeg, de weduwe A.C. van Capelle-Lugtigheid op identieke wijze om het leven gebracht. Buurtbewoners vonden ook haar de volgende morgen. Uit een buurtonderzoek kwam naar voren dat er drie mannen waren gezien. Van hen werd een signalement verspreid, en de misdadigers liepen hierna al vrij snel tegen de lamp. Toen zij de dag na de tweede moord kleding kochten in een winkel aan het Spui, werden ze door een verkoopster herkend. Ze hielden de nieuwe kleding aan en lieten de oude bezorgen bij bar El Negro.

De verkoopster lichtte de politie in, er werd een inval gedaan in de kroeg. Zij arresteerden de 19-jarige loswerkman J.J.H. en de 26-jarige Surinaamse zeeman H.C.S. Een derde verdachte, de 21-jarige E.W.R. van R. was niet aanwezig. Hij was met meer dan duizend gulden op weg naar Amsterdam om daar de bloemetjes buiten te zetten. Later werd hij alsnog opgepakt.

Na verloop van tijd kwam de waarheid boven tafel. Het drietal dat elkaar kende van El Negro trok eropuit als hun geld op was. Ze beroofden aanvankelijk uitsluitend mensen op straat, maar toen dat niet meer genoeg opleverde, gingen ze over tot het plegen van inbraken. Uiteindelijk bekende verdachte H. de twee mensen met een koevoet te hebben doodgeslagen. Bij beide inbraken hadden ze geen personen in de panden verwacht en de twee slachtoffers hadden dus de pech gehad op het verkeerde moment op de verkeerde plaats te zijn.

Bij de rechtzaak die volgde, werden nog twee medeplichtigen veroordeeld, namelijk de eigenaar van El Negro en een ex-danseres die er werkte. H. kreeg achttien jaar met tbr en zeeman S. vijftien jaar met tbr en Van R. twaalf jaar met tbr. De bareigenaar kreeg vijf jaar en de danseres drie maanden.