Mijn Wereld, Onze Wereld

In het voorjaar van 1974 ontsnapte de bekende Haagse meester-kraker Aage M. met behulp van zijn thermische lans op ingenieuze wijze uit gevangenis De Blokhuispoort te Leeuwarden. In Den Haag verhuisden wij (vader, moeder, zus en ondergetekende) naar de Steijnlaan in de wijk Transvaal. Ik was zeven jaar toen ik voor het eerst de steile portiek beklom naar nummer 83. 

Achter de voordeur bevond zich een trap naar de tweede etage. De woning had een doorgebroken woonkamer, een slaapkamer aan de voorzijde en achter de keuken een gang naar de twee kinderkamers. Vreemd genoeg had de woning geen balkon. Aan de achterkant keken we uit op de binnentuinen en de woningen van de Reitzstraat. In 1975 bood dit uitzicht een ongekend spektakel toen de daar gelegen Nieuwe Zuiderkerk in brand vloog en de spitse toren met overdonderend lawaai naar beneden donderde.

Het uitzicht aan de voorkant was geweldig. We keken uit op het Paul Krugerplein, waar het altijd levendig was, met winkels in allerlei soorten en maten. Tram 6 die vanuit de Paul Krugerlaan vanuit beide kanten het Plein overstak. Oude van dagen die gemoedelijk op een bankje het nieuws van de dag bespraken. Rondscharrelende duiven die op zoek waren naar etensresten. Kinderen van diverse pluimage die met elkaar speelden, waarbij het stroomhuisje vaak fungeerde als gevaarlijk maar ook stoer klimobject. Op het plein stond het koffiehuis van de altijd vriendelijke Aad. Mijn vader nam mij dikwijls mee. Dan zat ik op de bank met een frisdrankje en overheerlijke gehaktballetje naar de meest mooie verhalen te luisteren. Het plein was soms ook het tafereel van demonstraties die in 1977 uitliepen op stevige rellen. Tijdens feestdagen brachten de soldaten van het Leger des Heils sfeer door hun religieuze liederen. Het was door de nabijgelegen feestzaal Crooimans sowieso vaak feestelijk voor onze deur. Muziekkorpsen en majorettes liepen af en aan tot groot genoegen van de buurt.

Het Plein was het trotse middelpunt van de beide Paul Krugerlanen. Links uitkomend op de Herman Costerstraat en rechts op de Loosduinseweg. De verscheidenheid aan winkels was groot. Het maakte tot 1979 deel uit van mijn wereld. Ik ging vaak met mijn moeder mee boodschappen doen. Het was de tijd dat supermarkten nauwelijks nog bestonden. We gingen voor de dagelijkse kost naar de slager, groenteboer, bakker en kaasboer. De slager was mijn favoriet want daar kreeg je altijd een heerlijk vers gesneden plak worst. Met regelmaat werd ik door mijn ouders om een boodschapje gestuurd. Op de hoek Paul Krugerlaan – Plein zat boekwinkel Transvalia waar ik dagelijks De Haagse Courant haalde. Iets verder op de Laan zat een sigarenboer waar ik voor mijn vader een pakje zware shag kocht. Toen mocht dat nog. Het was ook een tijd van stickers sparen. Dan liep ik alle winkels af voor stickers. Mijn favoriete winkel, schuin onder ons, was de feestzaak Kanitz waar ik regelmatig fopartikelen kocht om de boel thuis en op straat wat op te vrolijken. Op de Laan zat ook snoepparadijs Jamin. Maar vanwege de prijs kochten de meeste kinderen bij de diverse ouderwetse snoepwinkeltjes in de buurt waar je voor een paar centen en stuivers zoethout, dropveters en -sleutels, schuimblokken en ander lekkernij kon kopen. 

Ik herinner mij de gezelligheid op de Laan tijdens feestdagen en de braderieën. Met Sinterklaas, Kerstmis en Pasen waren de etalages altijd mooi versierd. Tijdens oudjaar had iedere straat in de buurt zijn eigen vuur. Het was nog een tijd zonder computers, telefoons en 24-uurstelevisie. Kinderen speelden voornamelijk buiten. Mijn favoriete spel, naast voetbal, was knikkeren. Met een zak vol bonken en mootjes op zoek naar de perfecte gleuf om met de benodigde behendigheid de ander los te knikkeren. Op het nabijgelegen Herman Costerstraat ging ik naar buurtcentrum de Loods waar voor kinderen allerlei festiviteiten, zoals carnaval, werden georganiseerd. 

In 1974 werd ik leerling op de Rooms-Katholieke Gerardus Majella School, gelegen aan de Brandtstraat 85, tegenover de Heilige Engelbewaarders Kerk in Den Haag. Tot 1973 werden hier alleen meisjes toegelaten. Maar vanaf dat jaar werden in de eerste klas van de Gerardus Majella meisjesschool en de Tarcisius jongensschool aan de Kritzingersstraat, kinderen van het andere geslacht toegelaten. In de daaropvolgende jaren volgden meer klassen. Dat betekende voor mij dat in de klassen boven mij alleen meisjes zaten. Pas in het schooljaar 1978/1979, toen ik in de laatste klas zat, waren alle klassen gemengd. 

Ik heb een geweldige tijd gehad op deze school. Ik begon in de tweede klas met frater-meester P. van Hoesel. In klas 3 stond juffrouw Djoehari voor het schoolbord en in klas 4 meester Hennep. Maar mijn herinneringen gaan met name uit naar meester Leo van Boxtel in klas 5, meester Huub van Blijswijk in klas 6 en de muzieklessen van Rob Strengers. In 1976 werd de charismatische Ton Hendriks hoofd van de school. Hij volgde zuster Hollander op. Dat zorgde direct voor een verfrissende wind. In hetzelfde jaar werden de namen van de Gerardus Majella school en de Tarcisius school officieel veranderd in Basisschool Onze Wereld. Het geloof en de Heilige Engelbewaarders kerk aan de overkant bleven een belangrijke rol op school spelen. In 1975 kreeg ik, samen met klasgenoten, in de kerk mijn eerste (heilige) communie. Het kerkplein werd voor of na schooltijd dankbaar gebruikt om te voetballen. Ik herinner mij nog goed dat op 20 februari 1979, een week voor mijn twaalfde verjaardag, Prinses Beatrix onverwacht een bezoek bracht aan de school. De maanden die volgden, met onder andere kamp en eindmusical, staan als nostalgische mooie herinneringen in mijn hoofd en hart gegrift. In de zomer nam ik, door verhuizing, ook afscheid van onze woning. Ik stapte een nieuwe wereld in. De oude wereld weemoedig achterlatend.