Zwemmen in Mauritskade bad

In de dagbladen staat regelmatig het bericht dat steeds minder kinderen kunnen zwemmen. Schoolzwemmen was lang de remedie daartegen, maar sinds 1985 is het schoolzwemmen als verplicht lesonderdeel vervallen. De gemeente Den Haag organiseert nu zelf zwemlessen voor jong en oud die tot een diploma leiden, maar niet in alle zwembaden.

In 1883 werd aan de Maurits-kade door de Vereeniging ’s-Gravenhage Zwem- en Badinrichting Mauritskade het eerste overdekte zwembad van Nederland in gebruik genomen. Het was alleen via een bruggetje over het water toegankelijk en beschikte bovendien over zwemwater uit een eigen bron! Dat laatste was niet onbelangrijk omdat het water van de Mauritskade zelf een open riool was. Het zwembad had uiteraard twee baden: een damesbad en een gemengd bad voor heren en kinderen. Met de komst van zwembad de Regentes (1921), het openluchtbad Zuiderpark (1925) en het Bosbad (1937) kreeg het zwemmen een minder luxueus en exclusief karakter. Meer en meer kinderen kregen privézwemles. Pas eind jaren
zestig werd het officiële schoolzwemmen ingevoerd voor kinderen vanaf acht jaar.

Zwembad de Mauritskade behield in de loop der jaren haar inrichting, die nu als wat Spartaans overkomt. In het grote gemengde bad, het ‘diepe’ bijvoorbeeld, was naast een hoge en een lage springplank slechts een korte glijbaan aanwezig. Niks geen fonteinen, superloop glijbanen of golfslagbaden, maar een strak bassin om baantjes te zwemmen of waterpolo te beoefenen. In de vakanties was het dan ook rond die drie toestellen een drukte van belang en viel er wel eens een kind op andere kinderen. Badmeesters waren dan niet alleen druk met controleren of ieder kind wel voldoende kon zwemmen, maar ook met het orde houden. Tikkertje spelen mocht wel in het water maar zeker niet op de kant. Ook hard lopen op de kant was vanwege de natte vloer verboden. Dit was niet gek want langs het water stond een muurtje waarin het overloopgootje was verwerkt. Het kwam geregeld voor dat kinderen uitgleden en met hun hoofd tegen dat muurtje vielen, met lelijke hoofdwonden tot gevolg.

Zwemles

Kleine kinderen die voor het eerst op zwemles kwamen in de Mauritskade waren bij binnenkomst al diep onder de indruk. In de relatief kleine hal ging een brede trap naar boven, met aan de muren allemaal prijzenkasten met bekers, vaantjes en medailles. De chloorlucht werd bij het stijgen op de trap sterker, vooral bij het omgaan van de hoek naar de kleedhokjes. Daar aangekomen drukte de badmeester de kinderen op het hart dat zij het nummertje van het kleedhokje NIET moesten vergeten want hun kleren bleven daar hangen. Van de zenuwen gebeurde dat natuurlijk geregeld. Na het omkleden via de koude douches al bibberend naar het zwembad om vervolgens op de kant liggend een kikker na te moeten doen. Deze schoolslag was de klassieke lesmethode om grote groepen kinderen de techniek van zwemmen bij te brengen. Dus geen teddybeerzwemmen om watervrees te voorkomen, geen lekker warm water om de slagen te oefenen en toch heeft half Nederland zo zijn of haar zwemdiploma gehaald. In de Mauritskade was een groot terras voor de ouders waar zij de vorderingen van hun kroost konden volgen. Daar kregen de kleintjes na afloop als beloning een zakje Smith chips met een blauw zakje zout en een flesje prik. Alle leed was dan weer vergeten. Zwembad de Mauritskade is niet meer, maar de rituelen na een zwemles bestaan in ieder zwembad nog steeds: met natte haren en in droge kleren naar de kantine en daar wat lekkers nuttigen.

Caesar Fitness + Spa Resort

Zwembad de Mauritskade werd in 2007 gesloopt. Het eerste overdekte zwembad van Nederland was dan wel iconisch met een fraai interieur, de bouwkwaliteit liet te wensen over. Bovendien worden heden ten dage zulke hoge eisen aan dit soort zwembaden gesteld dat een gezonde exploitatie niet meer mogelijk was.

Het was dan ook onontkoombaar dat de sloperskogel erin ging. De komst van het Hiltonhotel naast het zwembad bood een uitgelezen kans om op het vrijgekomen perceel iets heel nieuws neer te zetten. Bovenop een ondergrondse parkeergarage van twee verdiepingen verrees een hypermodern Fitness en Spa-resort. Het zwembad werd in oude luister gereconstrueerd, waarbij gebruik werd gemaakt van de oorspronkelijke dakspanten en vele ornamenten. Daarnaast werden diverse soorten sauna’s ingericht zoals een Finse, een Himalaya en een Kelo sauna, alsmede een ruime whirpool. Bovendien worden in diverse ruimtes sportlessen gegeven en is er gelegenheid tot meditatie-oefeningen. Schoolzwemmen is er echter niet meer bij, maar baantjes zwemmen kan nog volop.

Het luxe karakter van het resort doet eigenlijk oude tijden herleven waarin de beau monde zich liet verwennen met stoombaden, Turkse baden, stortbaden en massages. In die zin leeft de ‘s-Gravenhaagse Zwem- en Bad-inrichting Mauritskade nog voort in een modern jasje en met een mooie uitstraling aan het water. Een parel voor de stad!