Omweg langs De Slegte

Enige tijd geleden zag ik een paar jongetjes met rode oren op hun telefoontjes naar porno kijken. Toen een vrouw die dat ook in de gaten had daar een opmerking over maakte, dropen ze met rode hoofden af. Dat deed me denken aan toen ik zo’n twaalf jaar was (rond 1960) en met mijn vriendje Henk in eenzelfde situatie terechtkwam. Alleen moesten wij daar wel heel wat meer moeite voor doen.

Mijn oudere broer had op zijn kamer wat vrienden op bezoek en daar mocht ik als drie jaar jonger broertje natuurlijk niet bij zijn. Maar ik kon zittend in mijn eigen slaapkamer wel afluisteren wat er besproken werd. Een van zijn vrienden vertelde dat hij bij boekhandel De Slegte een boek over Afrika had doorgebladerd en daar een foto van een prachtige naakte vrouw was tegen gekomen. De informatie over de naam van het boek, het paginanummer en waar het boek in het pand te vinden was, werd door de vrienden gedeeld. Ondanks mijn jeugdige leeftijd was ook mijn interesse gewekt en ik noteerde braaf al die gegevens. En besprak die informatie met mijn vriend Henk, waarop we besloten onze aankomende vrije woensdagmiddag zelf polshoogte te gaan nemen.

Wij woonden toen in de buurt van het Zuiderpark dus het nam wel zo’n 1,5 uur om naar boekhandel De Slegte in de Spuistraat te lopen, maar we waren daar nieuwsgierig genoeg voor. Aangekomen bij de boekhandel vonden we met de genoteerde gegevens het boek zonder enige moeite. Schichtig om ons heen kijkend openden we het boek op de opgegeven pagina en ja, daar stond ze, een prachtige vrouw met een paar imposante borsten. Net onder de navel hield de foto op maar we waren, als twaalfjarige jongetjes, hier al erg van onder de indruk. Om de beurt keken we naar de foto terwijl de ander op de uitkijk ging staan om te waarschuwen als er een medewerker van de boekhandel aankwam. 

Na een minuut of tien stapten we maar weer op om maar niet te veel aandacht te trekken. We besloten om even verderop naar de Hema te gaan. Daar konden we voor vijftig cent een stuk rookworst kopen. Gelukkig hadden we allebei nog wat over van ons zakgeld en we deelden de worst broederlijk. Op de terugweg naar huis besloten we toch nog even bij de Slegte langs te gaan om ons wat verder in Afrika te verdiepen. Samen stonden wij nog even te genieten toen er ineens een verkoper achter ons stond. 

“Wat is dat jongens? Gaan jullie dat boek kopen?” Vriend Henk liet het boek van schrik haast uit z’n handen vallen en sloeg snel een paar bladen om. Hij had de tegenwoordigheid van geest om te antwoorden: “Wij moeten voor school een opstel over Afrika maken en proberen uit dit boek wat meer informatie te halen.” De verkoper vroeg of dit gelukt was, terwijl hij het boek van ons afnam. Direct viel het boek weer open op de bladzij die wij bestudeerd hadden. “Nou, daar kunnen jullie wel een mooi opstel over maken”, zei hij. Hij veegde met zijn zakdoek een paar vette Hemaworst vingerafdrukken van de pagina’s en zette het weer terug in het rek. “Nou, jongens, succes”, en hij wees naar de uitgang. Met een rood hoofd dropen we af en rode oortjes hadden we al. Maar al met al vonden we het toch een geslaagde middag. En we wandelden weer richting huis.

Toen ik thuiskwam stond het eten net op tafel. Mijn moeder vroeg wat wij vanmiddag hadden uitgespookt. “Ik heb met Henk een boek over Afrika doorgekeken en hem geholpen een opstel daarover te maken”, vertelde ik haar. Daar was niet veel aan gelogen. De naam ‘De Slegte’ liet ik niet vallen omdat mijn broer ook aan tafel zat… “Dat is dan een leerzame middag geweest”, zei mijn moeder. Nou dat was het zeker. Mijn vader keek mij enigszins achterdochtig aan. Zowel ik als mijn vriend Henk stonden niet bekend als de meest leergierige typetjes…